Captains dinner in Lowestoft

Captains dinner in Lowestoft

Vrijdag 29 mei

Laat opgestaan en als ontbijt uitsmijters met spek. Het is nog steeds mooi weer, net als toen ik vorig jaar in Lowestoft lag. Voor vandaag geen concrete plannen.

Na het ontbijt en douchen zien we de Shalom IV aan de overkant liggen. Dit is de boot van Ben Hoekendijk, een zeiler en schrijver. Kees heeft mij al meermalen 'aangeraden' om iets soortgelijks te gaan doen, gezien de verhalen die ik op mijn website schrijf. Deze zouden aangevuld moeten worden met allerlei nautische informatie van de verschillende plaatsen. Gelet op de verkoop van nautische boeken denk ik dat er zeker een markt voor is. Mooie gedachten om al zeilend over verder te denken.

Gedrieën lopen we richting een watersportwinkel. Douwe blijft aan boord. Om er te komen lopen we landinwaarts langs een industriegebied en huizen die in een typisch Engelse stijl zijn gebouwd. De winkel zelf is niet veel bijzonders omdat het merendeel van de verkopen via internet gebeurt. De reden hier naartoe te gaan, is een AIS-transponder voor de boot. Het feit dat de radarreflector niet of nauwelijks wordt gezien, baart me voor het zeezeilen enige zorg. Het systeem dat wordt voorgesteld is naast transponder, een aparte gps-antenne en een nieuwe splitter. Dit om gebruik te kunnen maken van de marifoonantenne. Het prijsplaatje schrikt me enigszins af en met wat foldermateriaal aanvaarden we de terugweg.

's Middags dwalen we gevieren nog wat door de hoofdstraat van Lowestoft, bezoeken verschillende 'vitamine stores', dat heb je als je op pad gaat met medici. In diezelfde hoofdstraat zit bijna aan het eind een winkeltje dat heerlijke marmalades verkoopt, wat ik dan ook doe. Op de weg terug drinken we thee met een broodje en arriveren zo weer aan boord.

Gelijk vorig jaar en het jaar daarvoor en het jaar... is er ook vanavond weer het Captains dinner. Daarnaast is er ook het 150 jarig bestaan van de R.N.S.Y.C. waar we voor een borrel zijn uitgenodigd. Verward door UT, BST en de NL-zomertijd, zijn we een uur te vroeg omgekleed. Voor de luchtig geklede niet zo erg, maar een wollen pak met stropdas is in dit weer erg warm. Dit leverde gelach op van onze buren.

Langzaamaan maakt een ieder zich gereed naar de jachtclub te gaan, waar al een gezellige en sfeervolle drukte heerst. Een clubhuis is iets dat ik op de thuishaven ook graag zou willen, maar daar lijkt niet veel kans toe te bestaan. Met enkele plechtige woorden van de Commodore een glas bubbels en hapjes, worden we welkom geheten. Dit ter afwisseling van het Bitter dat ik daarvoor had gedronken. Niet echt mijn bier. Overigens, het 'wegbrengen' van het bier gebeurt in de Yacht club in een deels authentieke toilet met een prachtig gepoetste roodkoperen stortbak.

Het diner begint met diverse dankwoorden en geven van enkele met glas omgeven vloeibare geschenken. Ook wordt het woord tot ons gericht door het oudste lid van de Yacht club. Hij heeft een verhaal in het Nederlands waar geen touw aan is vast te knopen maar wel geweldig is te horen.

De drie gang schuiven voorbij, het hoofdgerecht is voor mij teveel en te vet, anderen genieten ervan. Belangrijker is de koffie; gezien het aantal flessen bittertjes aan boord wordt Kees uitgedaagd deze te gaan halen. Hij laat zich niet overhalen en Maaike gaat richting boot terwijl ik de serveerster overhaal om een tiental likeurglaasjes te halen. Het Haags Bittertje vindt gretig aftrek en ook de vriendin van de Commodore laat zich verleiden tot een glaasje, hoewel ze het te scherp vindt. Dit alles levert wel een uitnodiging op om morgen met haar mee te gaan zeilen.

Na afloop van het diner nog wat naborrelen en dan is het mooi geweest voor vandaag.

Logboek stand: 377Nm