Met draaiende wind naar Eastbourne

Met draaiende wind naar Eastbourne

De ochtend begonnen met een rondje hardlopen door het stadje. Wat gaan we doen vandaag? Eerst eieren met spek eten aan boord van de Gulliver en het vaarplan doorspreken. Gezien de NNW-wind is Eastbourne helemaal bezeilbaar. De grib-files laten een soortgelijke voorspelling zien. Nog even opruimen, foto's overzetten en dan klaarmaken voor vertrek. Om 11.30u gooit Roy, na de Belgische landvast te hebben los gemaakt, ook de rest los en redt het dan niet om aan boord te stappen. Ik vaar alleen de box uit en pik 'm aan de kop van de steiger op onder het toeziend oog van enkele Engelsen die nog een bemoedigend woord tot ons richten dat we zeker moeten terugkomen. Leuk om te horen en die aandacht te krijgen.

Nog even netjes melden bij Port Patrol Dover, in de havenkom de zeilen hijsen en dan door het Nauw van Calais richting Eastbourne. Er staat een geweldige bakstagwind van rond de 10knts met uitschieters van 14knts. Tijd voor het speelkwartier, de genaker gaat erop. Als die eenmaal getemd is, dan lopen we ruim 7knts SOG, en dat terwijl we nog stroom tegen hebben. De fun is voor korte duur; de wind draait en de koers wordt alleen maar zuidelijker, waar Dover bij vertrek nog aan SB lag, kwam het steeds meer aan BB te liggen. Koers verleggen naar Spanje?? Alles opbergen en redelijk hoog aan de wind vervolgen we onze koers. Langzaamaan trekt het dicht en het duurt niet lang voordat de eerste druppels vallen. Niet veel, maar voelde om te schuilen achter buiskap, of binnen; de stuurautomaat doet goed werk en de AIS laat van verschillende schepen zien of we op ramkoers liggen. We hebben sinds vertrek een First 31.7 bij ons in de buurt met een AIS transmitter en het vermoeden bestaat dat we dezelfde bestemming hebben. Interessant om onze tactiek te testen tegen hun plannen, zonder dat we die van elkaar weten.

Gaande weg de dag wordt de bestemming minder en minder bezeild en hoe hoog we ook proberen te knijpen, we zijn gedwongen te gaan kruisen en zien daarmee onze ETA oplopen tot na middernacht. Als dan de wind er ook nog uitloopt, is de motor al aan om de gang te houden als we tegen de golven klappen.

De tijd op zo'n zeil- motordag brengen we al schrijvend door, proberen wat te rusten of slapen, gaan op vliegenjacht, bespreken de te volgen tactiek om met de 'tegenstander' om te gaan, maken wat te eten en als ik dit verhaal tik, dan zit ik in de kuip, ongeveer 3Nm voor Eastbourne en is het 23.00u. Aan SB is al geruime tijd de verlichte kustlijn zichtbaar en is het een bewolkte avond met hier en daar nevelvorming.

Uiteindelijk is het tegen middernacht als we de goed verlichte haveningang van Eastbourne langs het sectorlicht binnenlopen, daarna kleine tonnetjes die een knipperend lampje hebben en je zo de sluis in leiden. Het mogelijk verwarrende is wel de felle groene en rode sluisverlichting; deze is vanaf zee te zien en je daardoor mogelijk denkt dat daar de haveningang ligt. In de sluis is er een plankier waar al lijnen aan bolders liggen en je die alleen maar hoeft te pakken. De sluiswachter komt na de twee andere boten te hebben bezocht, naar ons, worden vriendelijk welkom geheten, noteert onze gegevens en reikt een briefje uit met de code, een overzichtskaartje van de haven en ingetekend waar onze box ligt. Wat een service.

Voorzichtig doorvarend na de sluis, varen we een havenkom in die omringd is door woningen en die sfeervol aandoet. Nog voordat we de box in zijn gevaren, komen er kinderen de steiger oprennen en wachten ons op om de lijn aan te pakken. En keurig alleen aannemen, om de bolder leggen en weer teruggeven. We complimenteren ze met deze actie en vooral rond dit tijdstip. Tijd voor een biertje en een knabbel. Tot een uur half drie kletsen we om daarna bekaf naar bed te gaan. Nog niks aan mijn eindopdracht gedaan, behalve erover praten….

Log: 722.38Nm (gevaren: 54.92Nm)