MyHanse Inter-exchange - 2

MyHanse Inter-exchange - 2

Zondagochtend, mooi weer en veel wind. Het giert langs de verstagingen en klotst tegen de onderzijde van de boot, zo dat ik ergens vannacht heb besloten mijn klankkast te verruilen voor een plaats in de kajuit om nog wat slaap te krijgen. Je hebt van die matten die je onder de achterzijde van je boot kunt hangen, maar die vind ik zo astronomisch duur en het geeft weer meer spullen aan boord, iets waar ik juist in aan het minderen ben. Daarbij, als de gelegenheid zich voordoet, kan je de boot ook met de neus in de wind leggen. Iets dat ik me gisteren niet zag doen met die krachtige zijwind.

De eieren met spek en ander lekkers wordt opgeluisterd door een gast aan tafel die vandaag ook mee zeilt. Het is een gezellige kennismaking en bij de eerste koffie bespreken we het aantal riffen dat we zetten en hoe laat we vertrekken gezien het getij. Het is een half uur varen naar de brug en met deze wind ga ik geen poging wagen er onderdoor te gaan.

Al motorend richting brug en natuurlijk ook nu weer boten die al zeilend onder de brug moeten. Nu vind ik dat nog tot daar aan toe, maar de ongecontroleerdheid waarmee dat in een aantal gevallen gebeurt, vind ik minder. Zouden ze zo vlak voor de brug voorrang hebben omdat ze onder zeil zijn??

We steken twee riffen en beginnen aan onze kruistocht (…) naar Bruinisse. Een tocht die voorspoedig verloopt, beetje zoeken waar de randen van het vaargebied zitten en ondertussen maken we met de stroom mee een mooie snelheid. We praten over boten, zeilen en hoe we dat ervaren.

Als we een paar mijl voor Bruinisse zijn, kijk ik naar het grootzeil en zie een bolling in de tweede zeillat van boven. Een bolling die ik gezien de wind en de trim van het zeil hier totaal niet verwacht. Ik kijk nog een keer en zie tot mijn schrik dat de mast naar achteren aan het pompen is, een inverse bend. We schrikken ons allemaal de beroerte, en dat is dan nog zachtjes uitgedrukt. Snel worden er foto's gemaakt, boot in de wind en de zeilen naar beneden. We staan voor een volslagen raadsel wat hier nu de oorzaak van is. Pas later wordt me duidelijk dat we enorme mazzel hebben dat de mast er nog op staat. Met de schrik in mijn lijf gaan we verder op de motor richting sluis. Echt een heel bizarre ervaring.

Bij de sluis kijken we naar de mast en verstaging, maar kunnen niet echt iets vinden. Hier morgen de mastenmaker voor bellen om te overleggen wat er nu kan zijn gebeurd en vooral wat voor een schade er is ontstaan. Voor nu lijkt de schade overzichtelijk en kunnen we veilig de haven bereiken.

NB. In een apart logboekbericht verhaal ik over de schade en het vervolg daarvan.

Voor de sluis liggen we een poosje te wachten alvorens we worden geschut. De sterke wind zorgt ervoor dat verschillende boten moeite hebben hun boot aan de kant te krijgen. Een helpende hand mijnerzijds wordt door een ouder echtpaar nogal bot afgewezen, althans zo ervoer ik het; zij verwachtte dat ik de boot naar de kant zou trekken, hetgeen ik niet van plan was en ze daarop de suggestie van de hand deed om met een beetje motorhulp de boot aan de kant te krijgen. De nodige opmerkingen kwamen daarop mijn kant uit en besloot dat het klaar was met mijn hulp voor vandaag. Tijd om wat te eten te maken en de sluis in te gaan.

In de haven praten we na over de ervaring van vanmiddag en realiseren ons hoeveel geluk we hebben gehad. Om de dag af te sluiten, koken we aan boord en komt de ervaring regelmatig terug. Hiermee sluiten we ons zeilweekend en kunnen terugkijken op geslaagd weekend met een ervaring die grote indruk heeft gemaakt.

Gevaren mijlen