Nieuwpoort naar Blankenberge

Nieuwpoort naar Blankenberge

Zondag een rustige dag in Nieuwpoort gehad, 12km hardgelopen over het strand, wat rondgefietst, logboek bijgewerkt, in het zonnetje in de kuip zitten lezen, al met al een luie zondag.

Mezelf beloofd om vanavond uit eten te gaan en eigenlijk weer geconstateerd dat de horeca maar slecht overweg kan met alleengaanden. Bij de restaurant KYNC was het zo ingedekt dat je je wel alleen moet gaan voelen als je daar zit. Maar het restaurant was al wat vriendelijker, echter de prijzen vind ik schrikbarend. Ik ben geen Mosseleter meer, maar kan me niet herinneren ooit €22,- voor een pannetje Mosselen (!) te hebben betaald. Een biefstukje ook ruim 20 euro. Dan maar op de fiets naar het stadje. Hier bij een restaurant dat er op zich wel gezellig uitzag naar binnen gelopen. Een paar minuten aan de bar staan wachten of iemand me nog zou begroeten en vragen wat ik wil, niets van dit alles. Vertrokken om uiteindelijk ergens te eindigen waar ik wel welkom werd geheten en ik in ieder geval de indruk kreeg dat ik niet als groep kwam binnenlopen. Smaakvol gegeten (La Maree).

De storm van de afgelopen nacht is geluwd. Een deining zal er wel de laatste getuige van zijn. Nu bijna windstil en diepgrijze wolken die van zee naar land trekken. Rond het middaguur vertrekken naar Blankenberge voor een echte Vlaamse friet met frietsaus van het Marktplein. Soms kan je naar dingen uitkijken. Eerst de boot maar eens schoonmaken. Lijkt wel alsof ik naar huis ga, zo ben ik aan het opruimen.

Ik heb bedacht om vrijdag in Herkingen aan te leggen, maar voor het zover is, is er nog wel een paar weersvoorspellingen te gaan die eigenlijk alleen maar slechter worden; toenemende wind en golfhoogte, tot 2 meter op donderdag. Lijkt een beetje een laatste beproeving te worden. Het plan om twee dagen in Blankenberge te blijven lijkt daarmee niet verstandig.

Eerst maar eens vertrekken. Niet veel wind, maar voldoende om het grootzeil vol te houden. Een voordewindse koers de komende 18Nm en stroom mee. Alsof de weergoden me hebben gehoord, de lucht klaart op en langzaamaan wordt het warmer in de kuip. De boot rolt op een regelmatig ritme heen en weer met hier een daar een roller die de boot opzij probeert te zetten. De stuurautomaat weert zich kranig. Langzaamaan loopt de snelheid over de grond uit op de snelheid door het water. Op het hoogtepunt drie knopen stroom mee. Ik voel hoe de boot door de golven wordt opgetild en versnelt, een heerlijk gevoel is dit.

Iets meer naar de kust passeert een X-40 mij en ik zie hoe hij zijn neus telkenmale uit het water tilt en accelereert. Zo zou het er mij bij ook uit moeten zien. Jammer dat ik daar geen foto of, nog mooier, een film van heb. Camera buiten boord gaan monteren...

Nog een laatste gijp om daarna onder zeil de geul van Blankenberge in te zeilen. Bij het tankstation de zeilen naar beneden en landingsklaar maken. De havenmeester begroet me met "Ha Schipper", ik glunder. Eenmaal aangelegd bij de royal Scarphout Yachtclub Blankenberge maak ik mijn laatste welkombiertje in het buitenland open. Mijn volgende is op Nederlandse bodem. En daarmee komt ook het einde van mijn tocht in zicht. merk dat die gedachte me niet helemaal onberoerd laat. Eerst maar eens boodschappen doen en dat beloofde frietje halen na deze heerlijke zeildag.

Gevaren mijlen