Havenontmoetingen

Havenontmoetingen

Hoe sterk kan je zo langzamerhand verlangen naar zon en warmte? Ik ben ondertussen zo klaar met dit weer. Loop al maanden met een soort van verkoudheid en na het uitstappen tijdens de Marathon van Rotterdam gaat het maar langzaam beter. Kortom, tijd dat de "koperen ploert" zich langer laat zien dan een dag. Dit weekend in ieder geval samen aan boord, stukje zeilen en kijken bij de boot die vrienden de afgelopen week hebben gekocht.

's Avonds onverwacht familiebezoek. Lang geleden elkaar gesproken, een heel gezellige avond gehad en bijzonder om elkaar weer op een boot te treffen. Zo al pratend wordt het later dan verwacht en als sommige foeragering opraakt, is het ook wel bedtijd.

De eerste nacht ook weer aan boord geslapen. Het zal de lezers niet verbazen dat dat voor mij een onrustige nacht is geweest. Weer wennen aan de geluiden van en rondom de boot. Daarbij staat er een stijve NE bries, gelukkig op de kop.

In de loop van de ochtend vertrekken we richting Veermansplaat om daar vrienden te ontmoeten en bootje te kijken. De wind is er niet minder op geworden en eigenlijk loopt de boot heel lekker, iets ruimer dan aan de wind hebben we er behoorlijk de gang in.

De steiger is bezet en we bellen elkaar om elders af te spreken, bijv. Den Osse. De wind staat hier pal in te blazen, wat het aanleggen aan een langssteiger niet makkelijker maakt. Eenmaal aangelegd maken we een emmer met Harmisol aan om de buiskap in te smeren met als doel om 'm weer waterdicht te krijgen. Een 12 jaar oude buiskap begint tekenen van lekkage te vertonen. Er is wel een plan om zelf een nieuwe te maken, maar dat wordt een winterklus zodra de boot het water uit is.

Ondertussen vragen we ons wel af waar ze blijven. Het bellen wordt nog even uitgesteld om hen niet teveel te haasten. Uiteindelijk gebeld, blijkt dat ze aan de B-steiger liggen. Ehhh, wacht even wij liggen niet in Den Osse, maar in Bommenede. Hoe vast kunnen me gedachten zitten; ik was er van overtuigd dat dit Den Osse was. Soms is een papieren kaart best handig...

Het gaat harder waaien en met een aanloop van Den Osse die aan lager wal ligt is het oppassen. Volgens de kaart moet er ruim voldoende water staan, echter met nog 20cm onder de kiel word ik zenuwachtig en keer om. Nu moet je o.b.v. een andere boot geen vaarplan maken, echter wat opvalt, is dat de uitvarende boten een andere koers kiezen. Hier verbaas ik me over omdat er meer dan voldoende ruimte is, volgens de kaart. Bij het invaren lijkt het alsof er een hobbel in de aanvaarroute zit. Eenmaal daar overheen is er voldoende water leggen we aan lagerwal tegen de steiger aan.

Een heel fraaie boot deze Jeanneau, mooi afgewerkt, klassiek ogend interieur en ruimte om nog wat te klussen. Het gevoel van blijdschap herken ik nog van het moment dat ik Uisge Beatha kocht. In de kuip, uit de koude wind en in het zonnetje is het goed te doen, maar steek niet je hoofd om de buiskap. In de beschutting nog een poosje zitten kletsen terwijl de wind aantrekt. Rond half vijf tijd om terug te gaan. Zij op de motor en wij op de fok. Er staat 22-24knts TW.

De kompaskoers bij het invaren vermeerderd met 180gr en zonder zorg het open water op. Op de fok alleen lopen we tegen de 6knts. Ondertussen achtervolgd door een 22ft'er waar vijf jongeren het erg naar hun zin hebben en voornemens lijken ons in te halen. Iets dat ook om en om lukt. Tegen de tijd dat de Grevelingen leger wordt en het het begin van de avond is, is het heerlijk om op het water te zijn. Geen drukte, beetje kletsen, kopje thee om warm te blijven en hopen op die bruinvis naast de boot.

Na het borrelen bleek de koelbox meer een vriezer omdat de thermostaat een tandje te hoog (of laag) te staat. Deze heb ik moeten verplaatsen en zit nu op een plaats waar je er makkelijker tegenaan komt. Van eten komt niet veel omdat we allebei redelijk uitgeteld zijn. Om toch iets te eten een wandeling naar de plaatselijke snackbar. Een assortiment dat niet uitnodigt, maar een patatje lukt nog wel. Hoewel bij binnenstappen komt ons een lucht van sigaretten tegemoet. Je vergeet soms hoe vies dat eigenlijk is als je ineens zo'n walm inloopt. Blijkbaar mag in het aangrenzende café nog worden gerookt, ook al zegt de nieuwe uitbater dat dat binnenkort afgelopen is.

De volgende ochtend spullen pakken en enigszins gehaast terug naar Den Haag. 's Middags een theatervoorstelling in de werkplaats van de Binnenstadgarage. Heel benieuwd wat we daar te zien gaan krijgen. Gezien het enthousiasme van de eigenaar zal het vast leuk worden.

Gevaren mijlen