Richting winterstalling

Richting winterstalling

Met een nogal bedroefd gevoel stap ik donderdagavond aan boord, een aantal taaie en verdrietige uren achter de rug. Hoewel de boot mij heel vertrouwd is, maakt een lege en donkere haven ook bedroefd. Afleiding zoeken in de dingen die min meer gedaan moeten worden om morgenochtend bij het krieken van de dag richting Moerdijk te vertrekken. Begin alvast de eerste lijntjes los te maken en op te ruimen. Het kan maar vast gedaan zijn. Ik ga door tot het zo donker is dat alleen een zaklamp nog voldoende licht biedt. Tijd om slaapmuts te nemen en mijn bedje op te zoeken.

Het is nog stikdonker als ik dit jaar voor het laatst over de steiger naar de douches loop. Onrustige nacht gehad en ga nog een lange dag tegemoet. Eerst douchen en vertrekken, de rest komt wel als ik op het water ben en de piloot zijn werk doet. Mijmer nog wat over hoe de haven er volgend seizoen uitziet, want de vereniging heeft weer grootse plannen waar de financiële onderbouwing in ieder geval niet bij de vergaderstukken voor vanavond zaten.

Eenmaal los wat whatsapp-verkeer met vrienden die dit weekend de boot ook gaan over varen. De voorspelling voor komende dagen zijn nogal woest en als het weer zich aan het bedachte plan houdt, dan heb ik vandaag en morgen een redelijk windgat met mogelijk een zonnetje om datgene te doen wat ik eens per twee jaar o.a. doe, nl. de boot eruit halen. Ben heel blij dat ik ook dit jaar weer bij DCS mag staan.

Vanaf Bruinisse de zeilen op, er staat een lekker windje en tot de volgende sluis is het met een hoog aandewindsekoers bezeild. Ben niet de enige op het water en dat geeft ook wat afleiding bij het laten passeren van de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. Voel me moe en de dag duurt nog wel even. Eerst maar eens aanleggen om via de intercom de sluiswachter op te roepen met het verzoek te schutten. Soms vraag ik me af waarom ik op deze wateren een marifoon aan boord heb als door de Overheid is bepaald dat bijv. op de Grevelingen in geval van nood je je telefoon moet gebruiken of de intercom om een schutting aan te vragen. Vast bedacht door een niet-watersporter.

Van zout naar zoet, het duurt even voordat ik er doorheen ben. De koers naar de volgende sluis is ook bezeild en terwijl de droge momenten de overhand krijgen wordt denk ik na over de tijd van aankomst en wat ik mogelijk nog kan voorbereiden. Lastig om in het moment te blijven terwijl er zoveel te genieten is, het water dat onder de boot door bruist, de wind, de omgeving...

De laatste sluis, een flauw zonnetje dient zich aan en het is nog vroeg in de middag. Het laatste stuk is tegen de wind in en om de gewonnen tijd door het vroege opstaan niet kwijt te raken, motor ik het Hollands Diep op richting Moerdijk. De laatste "overtreding" begaand door aan de zuidkant van het eiland naar de bestemming te varen. Het is even zoeken welke ingang, maar het blauw van de loods valt niet te missen. Nog even stoeien met het aanleggen; het platform is voor iets grotere boten gemaakt, en de motor kan uit. Het is 14:30u.

Vanuit de hallen klinkende bekende geluiden, terwijl ik een rondje over het ponton loop. Mooi de gelegenheid om te beginnen met aftuigen, muislijntjes aan de lijnen maken, zeilen opruimen, kortom voorwerken voor de dag van morgen tot het begint te schemeren. Tijd om eten te maken en de kachel aan te zetten. De radiateurkachel doet het geweldig; het was op enig moment 27gr in de kajuit, maar dat is zolang de motor draait.

Tegen half zeven tijd om richting de hoofdweg te lopen. Ik word straks opgehaald voor een rit naar Herkingen waar vanavond de ALV is. Niet dat ik daar naartoe ga, mede omdat ik dan rond middernacht weer op het terrein terug zou zijn. ik ervaar het nu al als een doodse en verlaten omgeving, een die, zeker als je niet lekker in je vel zit, niet de meest vrolijkmakende plaats is.

Een gezellige en rustige rit naar Herkingen, gelegenheid om bij te praten. We zien elkaar eigenlijk alleen op de haven en hebben mailcontact, daarom des te bijzonder dat ze de moeite nemen me op te halen.

Na een uurtje in omgekeerde richting te hebben gereden kom ik weer op het industrieterrein. Alle machines lijken te slapen. Ik open het schuifhek en rij om de hallen heen. Ben toch blijk dat de beveiliging hier goed geregeld is. Toch duurt het tot ik aan boord ben, waar het behaaglijk is en de verlichting brandt, voor ik me comfortabel voel. Via Uitzending Gemist de laatste aflevering van Penoza kijken en dan slapen.

Gevaren mijlen