Dromerig Honfleur

Dromerig Honfleur

Een prachtige zonnige ochtend, heerlijk hardgelopen langs de vloedlijn, wat een prachtig plaatsje is Honfleur toch. Vanaf de drijfsteiger aan de buitenzijde loop je de boulevard af en zo het strand op. Vanaf hier een fraai uitzicht over de Seine met aan de overkant Le Havre. Vissersboten die zeewaarts gaan en plezierboten die zich met de stroom mee laten drijven. De rust op deze vroeg ochtend is overweldigend en deze wordt enkel verstoord door een kwetterende vogel, wat ook een hardloper kan zijn.

Terug aan boord ontbijt en koffie in de zon die met de minuut aan kracht wint. Het belangrijkste probleem voor nu lijkt te zijn hoe je het in de kuip behaaglijk houdt zonder weg te branden. De zorgen van de wereld om je heen blijven dan ook even ver van ons, hoewel er geen dag voorbijgaat of er wordt over de vliegramp gesproken.

In de wandeling door het dorp valt rond de haven het aantal etages van de huizen op, in veel gevallen zes tot zeven. Prachtige oude gevels, sommige gerestaureerd en sommige waar een verfkwast geen kwaad kan. Nog niet helemaal duidelijk is hoe de bewoning ervan in elkaar zit tot we de galerie binnenlopen waar het werk van Dirk Vervoort hangt, een schilder die met expressieve kleuren nautische taferelen vastlegt. Mooi te zien. Echter een blik naar buiten leert dat je dan op de haven uitkijkt waarmee duidelijk wordt dat tenminste twee tot drie etages voor twee verschillende bedrijven worden gebruikt waarbij het restaurant op de begane grond aan de haven haar ingang heeft en de galerie de ingang aan de andere zijde van het pand op de eerste etage.

Tijdens het wandelen door een van de vele schilderachtige straatjes wordt onze aandacht door een klassiek vioolconcert van Bach getrokken. Dit komt van een aller schattigst binnenplaatsje waar een hotelletje is gevestigd en waar je op het plaatsje thee kunt drinken en je in een totaal andere wereld waant. De naam is Salon de Thé en is in verschillende gidsen te vinden. Zeker een bezoek waard en een goede afsluiting van ons bezoek aan Honfleur.

Aan boord de boot schoonmaken, diesel op de fiets halen en borrelen. Ondanks mijn waarschuwing dat we morgenochtend rond 7uur losgooien, zijn er toch boten die naast ons komen liggen. Terwijl wij net van een boot de lijn hebben belegd zijn we getuige van meerdere uitvallen van een man, de schipper, naar zijn vrouw. Het echtpaar is op leeftijd en brengen ongetwijfeld al vele tochten op deze manier door, maar hier hebben we wel plaatsvervangende schaamte bij.

's Avonds in een klein restaurant gegeten, buiten. Blijft lang zwoel. Na een heerlijk maal terug naar de boot, nog even gedag zeggen en spullen klaarmaken voor vertrek. Zeker een plaats om naar terug te gaan!