Een kleine oversteek

Een kleine oversteek

Een grijze ochtend, een bijna loodgrijze lucht, veel vocht in de lucht en zo vroeg al warm. Zin om naar Boulogne sur Mer te gaan. We vertrekken bij LW Eastbourne en er staat een windje dat het eerste rif rechtvaardigt. De windhoek is ons gunstig gezind en we zetten koers in ZW-richting.

Het blijft lang grijs en gelukkig droog. Ter hoogte van de markingsboei van de shipping lane verleggen we de koers naar de overkant. Nog even uitwijken voor een vrachtschip en dan koers 115 gr. Mooie koers en windhoek voor de code 0. Dit scheelt meteen 1,5kn, op deze manier zijn we voor borreltijd binnen. Gaandeweg trekt de lucht open, kan die warme zeilkleding verwisselt worden voor t-shirts en korte broek en wordt het meer en meer een zeildag met een gouden randje.

Halverwege de middag hebben we land in zicht, is de wind nog wat verder aangetrokken en tikken we regelmatig de 8kn SOG aan. Het is een beetje smokkelen om te blijven koersen op de haveningang. Juist dat ik in de reling wil gaan zitten om op de hand verder te sturen, hoor ik geluid dat ik niet kan plaatsen en voel dat de relingdraad meer speling heeft gekregen. Ik kijk naar voren en zie dat de preekstoel beweegt. Na enig onderzoek blijkt de bout waarmee de voorste poot aan het boegbeslag zit te zijn gebroken. Een raadsel hoe dit kan. Als noodoplossing de preekstoel met een lijn geborgd op het boegbeslag om verdere schade te voorkomen.

Als we Boulogne sur Meeuw invaren is het een gekrijs vanjewelste door mijn "gevleugde vrienden", een enorm kabaal maakt dat je zelfs elkaar niet meer kunt verstaan. Vanaf een van de steigers worden we door vrienden toegezwaaid kunnen op een vrije plek aan de steiger aanleggen. Leuk om hen hier te treffen. Boot aan kant en schuiven bij hen in de kuip aan voor een borrel om 's avonds met elkaar in de stad te gaan eten.

Nieuwe havens aandoen is een belevenis, maar een haven aandoen waar een verhaal aanzit omdat ik er eerder ben geweest, heeft ook zijn charme en naarmate ik meer in het kanaal vaar, wordt de kans voor het aandoen van een nieuwe haven kleiner. Zo staat Graveline nog wel op het lijstje, maar is dit op de weg terug een haven waar ik teveel rekening moet houden met het getij.

Om te achterhalen wat de beweging in de preekstoel veroorzaakte, mijn hoofd in de ankerbak gestoken. Hier blijkt de bus waarmee de preekstoel aan de boot vastzit, afgebroken. Tevens valt op hoe knullig de navigatieverlichting is aangesloten, nl. met twee kroonsteentjes. Had de draad 15cm langer gemaakt in de fabriek. Dit is dus ook door de kwaliteitscontrole gekomen...

Gevaren mijlen