Inpakken en wegwezen

Inpakken en wegwezen

Drukke dagen geweest met ook nachtelijk werk, zin om op vakantie te gaan. Laatste spullen gepakt, Petra ophalen en boodschappen doen. Aan boord terwijl we varen wordt de boot ingepakt. De wind laat het afweten, evenals de zon. Wat is een grauwe dag, echt een dag om de zon op te zoeken en warmte op je huid te voelen, maar helaas, we gaan het doen met wat er is. Nog even een sommetje maken voor de tocht Grevelingensluis - Zeelandbrug om tijdig bij de brug te zijn. Al motorend is twee uur haalbaar, rekening houdende met stroom. Ondertussen geurt de macaroni uit het kombuis, het maal voor de avonduren. Het laatste half uurtje een beetje gas bij en we kunnen door naar de volgende sluis. Dit gaat heel voorspoedig.

Op de Oosterschelde nog even de fok erbij, het scheelt iets, maar met de windrichting is het niet bezeild te krijgen. Haast? Enigszins; wil graag met de stroom mee naar buiten spoelen, de zee op om zuidwaarts te gaan. Het plan is Guernsey en met de voorspelde wind zou het stuk langs de Belgische kust en een stukje Franse kust, bezeild zijn. De werkelijkheid is echter wederom weerbarstiger, we gaan de wind pal tegen krijgen.

Bij de binnenhaven van de Roompot laat ik een fender uit mijn handen glijden. Een voorteken? De sluiswachter roep ik op met de vraag of ik nog mee kan. Hij meldt dat hij de deur al had stop gezet. Met de deur op een derde varen we naar binnen en leggen aan. Nu zou je verwachten dat de deur zich sluit, dan klinkt door de megafoon dat de sluisdeur in storing is geraakt. Probeer je behulpzaam te zijn en dan is dit het resultaat. Het geeft mij de gelegenheid even te gaan liggen, maar terwijl ik lig gaat er door m'n hoofd of Petra zich zou realiseren dat het water in de sluis daalt door de ebstroom. Ik sta op en gebruik de wachttijd om het niveau van het koelwater te controleren. Deze moest ik wederom bijvullen. Waar zit het lek? Petra bleek zich het effect van de ebstroom niet gerealiseerd te hebben.

Over slechte voortekenen gesproken, doordat ik bezig was met het controleren van het koelwater had ik niet in de gaten dat de sluisdeur inmiddels dicht was en we aan het dalen waren. In een split second schieten we naar buiten, maar de achterlijn staat al te strak. Van de punt klinkt heel droog: "doorsnijden". En zo geschiedde.

Nog even telefonisch overleg met LdP wat er mogelijk aan de hand is en wat wijsheid is. De buis die in de warmtewisselaar zit is de eerste verdachte en ik zou het geheel uit elkaar moeten halen om de oorzaak te vinden. We varen door richting de niet-bezeilde kop van Walcheren. De richting is thans Lowestoft. Eerst maar eens een lange slag naar buiten maken en dan overstag richting de Westerschelde. Onderwijl gaat Petra een poosje plat.

De windmeter geeft 16 tot 18 knts aan terwijl we zuidwaarts stuiteren: wind tegen stroom maakt het water onrustig. Als Petra na een uurtje bovenkomt staat de moeheid op haar gezicht te lezen. Dit in combinatie met het niet gerust zijn op de motor besluiten de we koers te verleggen naar Breskens. Hier leggen we rond kwart voor elf aan. Tijd voor een aankomstbiertje. Het is mooi geweest voor vandaag.

Gevaren mijlen