Thunder and Lightning

Thunder and Lightning

Koelvloeistof gehaald. Een oude truc om te controleren of er water in de olie zit wordt me door de plaatselijke garagist verteld. De truc is eigenlijk heel simpel. Je houdt een vlam onder peilstok en omdat de kooktemperatuur van olie hoger ligt dan van water, begint het water te spetteren, gelijk water er in een natte koekenpan.

In de loop van de middag verlaten we Breskens richting Cherbourgh. De wind blijft in de ZW-hoek zitten en betekent dat we moeten kruisen tot we om de kop zijn en we langere slagen op zee kunnen maken. De oorspronkelijk geplande rhumb line ligt nog een eind uit de kust, maar al kruisend kruipen we daar langzaam naartoe.

We kletsen wat en een poging te slapen van mijn kant gaat het niet halen. Blijf wel liggen, maar dat heb ik na een uur of twee ook wel gehad. Laat mij maar sturen. De avond valt en Petra gaat slapen. Ik zet David Gillmore op en rond me heen zitten kijken wat ik aan lichtjes zie, o.a. twee boven elkaar schijnende lichten die ik niet kan thuis brengen omdat ik verder geen lichten zie. Dan kan het niet anders dan de sectorlichten van Dover zijn, heb ik me bedacht. Schijnen behoorlijk gezien mijn afstand tot Dover. Lang heb ik niet om me daarover te verbazen, het volgende licht dient zich aan, een lichtflits. "Onweer!", gaat er door me heen en roep Petra zich klaar te maken.

Een tweede flits zit aan SB van me. Geen idee waar het naartoe trekt. Dit was niet afgesproken. Duidelijk is wel dat doorvaren geen optie is en ik verleg de koers naar Nieuwpoort waar we zo'n 9Nm vandaan zijn. Allerlei scenario's van inslag gaan door me heen en besluit in ieder geval Oostende radio op te roepen en hen te laten weten dat ik daar vaar en richting Nieuwpoort ga, maar ook om te vragen of zij op de radar deze bui zien en waar deze naartoe trekt. De man vindt het een goed plan dat ik naar Nieuwpoort ga, want daar zijn we veilig. Hier kun je je vraagtekens bij plaatsen, maar wat er in het navolgende marifoongesprek gebeurde is met geen pen te beschrijven.

Mijn oproep wordt keurig beantwoord en we verhuizen naar een ander kanaal. Hier wordt mij in het Engels gevraagd hoe zij me kunnen helpen. Ik vraag, in het Engels, of hij op de radar kan zien waar the lightning zich bevindt. Hij legt mij uit hoe de havenlichten van de ingang van Nieuwpoort te herkennen zijn en aan welke kant ik rood en groen moet houden. Petra en kijken en elkaar niet begrijpend aan terwijl de filtsen om ons heen schieten. Nogmaals mijn vraag, iets anders verwoord. Weer legt de man de havenlichten uit. Ik probeer het in een derde variant en weer krijg ik hetzelfde antwoord. Dan maar in het Nederlands en vraag hem of hij op de radar het onweer kan zien. Daarop laat hij weten dat er geen onweer is voorspeld. Ik begin langzaamaan machteloos en ook wel geïrriteerd te raken; hoe moeilijk is het antwoord op deze vraag. Hij gaat overleggen. Ondertussen heb ik de motor bijgezet en gaan we met 6,5kn richting haven. en komt na enige tijd met het antwoord dat ij het onweer heeft gezien en dat het van Nieuwpoort naar Zeebrugge trekt, maar ook dat het nog een uur in deze buurt blijft hangen.

Je hebt weinig te vertellen in zo'n geval en anders dan doorvaren zit er niet in, in de hoop dat we ervan wegvaren. Dit laatste laat zich lastig voorspellen omdat het links en rechts achter ons zit met een enkele klap dichtbij. Goed te merken dat ik niet bang ben en rationeel blijf denken en handelen. De mijlen glijden onder de boot door en tijd om na te denken over het invaren. De mazzel die we hebben is dat het onweer niet met meer wind gepaard gaat. Het blijft rond de 12knts waaien.

We zijn misschien nog een mijl van de haven als de eerste regendruppels vallen, die dikke vette druppel. Veel tijd om onze capuchons op te zetten hebben we niet, het lijkt wel alsof de sluis in een keer wordt opgezet, een moesson wordt over ons uitgestort. Met een dwarsstroom gaan we als een krab richting ingang. De lichten helpen voor de plaatsbepaling, maar verder is het een gordijn van water dat naar beneden komt. De eerder zo goed waar te nemen volle maan, daar is niets meer van te zien. Achter ons is het aarde donker waar de hemel alleen wordt verlicht door onweersflitsen.

De regen maakt dat het zicht fors is gereduceerd, gelukkig eerder Nieuwpoort binnen gevaren, dus weet dat ik geen rekening met banken e.d. hoef te houden, maar ook dat we na een lange aanloop in een havenkom komen waar we veilig de spullen kunnen binnenhalen. Een goed pak helpt in deze wel om niet zelf ook doorweekt te zijn.

Rond 01.45u leggen we aan bij WV Klum, natte zooi in de natte ruimte en tijd voor een aankomstbiertje om even op verhaal te komen en daarna te gaan slapen. Avontuur is leuk, bij een biertje of glas wijn.

Gevaren mijlen