Wedstrijdje over het Volkenrak
Pagina uit het logboek van Uisge Beatha
- 3 min.
- dec 23, 2024
- Logboek
- Tochten
- mei 2, 2012
Een mistig begin en een regenachtig eind met heerlijk zeilen ertussen.
Wedstrijdje over het Volkenrak
Het is nog voor zeven als ik door het dakraam om hoog kijken. De kozijntjes zijn nat van het condens, ook al staat de kachel nog aan. Het was een koude nacht. Weer. De boom die ik gisteren nog over de boot zag hangen kan ik nu niet zien. Het is mistig. Als ik even later buiten kom, dan kan ik met moeite de overkant van de geul zien. We hebben nog een lange rit te gaan. Daarom gaan om 07.45u de lijnen los en vaar ik op mijn gemak de geul uit naar het hoofdvaarwater. Ondertussen passende verlichting ontstoken en met een kop koffie in mijn hand kijk ik rond me heen of er niet meer vroege vogels zijn.
Eenmaal op het Haringvliet hijs ik de zeilen en gaat de motor uit. Heerlijk rustig kabbelt het water rond mij, althans rond de boot. Turend op de plotter en lettend op de boeien, die pas laat zichtbaar worden, zetten we koers naar de Haringvlietbrug. Even later steekt ook het andere deel van de bemanning haar hoofd naar buiten en vraagt of ik nog koffie wil. "Graag, met iets te eten erbij", zeg ik.
Halverwege Tiengemeenten trekt de lucht open en kunnen we ook zien waar we varen. Nog een stukje tot de brug. Ik doe vast een oproep naar de brugwater en hoor dat hij rond half twaalf de brug gaat bedienen. Dit blijkt wat optimistisch. Voor de brug spreken we iemand ie er sinds half vijf de vorige dag ligt omdat er problemen met de brug zijn. Onduidelijk welke.
Na een kwartier vraag ik de brugwachter naar het moment van openen. "Binnen een minuut of vijf" is zijn antwoord. Dit wordt iets langer. Pas als we bij de Krammersluis zijn meldt de sluiswachter dat de signaleringsborden niet werken en er daarom auto's met bewijzeringsinformatie moet komen alvorens de brug open kan. Deze informatie zou je graag eerder hebben zodat je bijv. op zee een keuze kunt maken om al dan niet door te varen naar de Roompot.
De wind trekt aan tot rond de 10knts en komt uit een richting waarmee we al kruisend een belangrijk deel van het Volkenrak over moeten kunnen. Zodra we op koers liggen, zie ik een Jeanneau 36.2 en een Hanse 341 achter ons aankomen. Dit is voor mij aanleiding nog scherper en actiever te gaan zeilen. En het werpt vruchten af. Turend op de plotter en strak langs de sportbetonning varend. De Jeanneau, "De Watervogel" geheten, kruipt dichterbij, maar een inschattingsfout over de diepte maakt dat hij plotseling moet uitwijken. Als ik weer iets ruimer kan, loop ik uit. Achter ons worden verwoede pogingen gedaan om in te lopen. We genieten van dit spel en nog meer van het feit dat ik als 31 ft'er voor lig en blijf
G.J. de Graaf †@GJdeGraaf Hoe gefrustreerd kan je als zeiler worden als een 31 ft'er een 36 ft'er voorblijft :) #uisgebeatha
Als we bij het eiland aankomen waar we tussendoor gaan, moeten we gaan kruisen. De 'tegenpartij' rolt de fok in en gaat op de motor verder. "Onsportief verliezer", zeggen we tegen elkaar. Al kruisend kan ik toch aardig in de buurt blijven en zodra hij het zeil uitrolt en de motor uitzet, loop ik weer op 'm uit. Bij het passeren gunt de eigenaar mijn geen blik waardig. Tja... Wij kruisen door naar de sluis. De Watervogel zet op de motor koers naar de sluis. Ook nu lijkt het ons mee te zitten; de sluiswachter wacht op ons en we leggen met een boot tussen ons, achter Jeanneau "De Watervogel" aan.
Na de sluis leggen zij aan en passeren we. Terwijl ik groeten glimlach, kijkt de schipper alleen maar en gaat door waarmee hij bezig was. Super gezeild en eingelijk wel heel trotst dat het gelukt is om deze 36 ft'er voor te blijven. We zetten koers naar de Grevelingensluis.
De schuuting vanaf de andere kant loopt, dus het duurt nog even voordat we aan de beurt zijn. Tijd om vast wat op te ruimen terwijl de eerste druppels vallen. We gaan het niet droog houden.
Na het schutten lijkt de hemel opengebroken. In de stromende regen stuur ik de boot naar de overkant. Het valt met bakken naar beneden en het zicht neemt zienderogen af. Eenmaal binnen besluiten we aan boord te blijven en pas morgen terug te gaan.
Ter afsluiting laten we voor ons koken, maar dan wel in Bruinisse. Alles in Herkingen, waarvan een niet de eerste keus is, is gesloten of staat te koop. Ondertussen is de woensdaavondwedstrijd begonnen en terwijl wij aan ons eerste drankje zitten, gaat het onweer boven de Grevelingen los. Wij kunnen terugkijken op een geslaagde en gezellige tocht terug vanuit Muiderzand.
Gerelateerde artikelen
Blauwe romp schilderen
Het schuren van de romp van Uisge Beatha is achter de rug en kan worden begonnen aan het......
Lees verderBlauwe romp schuren
De gelcoat van de romp is zodanig verkrijt dat herstel van de blauwe kleur alleen nog door......
Lees verderDeel deze pagina
Logboek Categorieën
- General 69
- Te water lating 6
- Motor 33
- Zeilen 168
- Binnenboord 27
- Logboek 345
- Onderhoud 92
- Statistiek 9
- Tochten 260
- Hardlopen 21
Reacties