Meer verstormd dan verwaaid liggen

Meer verstormd dan verwaaid liggen

Voor mijn doen uitgeslapen: was er om 9 uur uit. Voel me redelijk uitgerust, wel een vol hoofd. Vandaag besteed aan een aantal elektronicaklusjes aan boord. De overheerlijke appeltaart gedeeld met de buren; ogen waren iets groter dan mijn maag en zonde als het in smaak achteruit gaat. Als de buurman later die dag het bord komt terugbrengen nodigt hij me uit om 's avonds aan boord iets te komen drinken. Moet wel lachen om hoe zo'n uitnodiging dan verloopt. Zin in om vanavond naar hen te gaan.

Gaandeweg de dag is de ene na de andere schipper bezig zijn boot met meer lijnen vast te leggen. De wal waar we achter liggen lijkt maar weinig beschutting te bieden. Ik leg drie lijnen naar de andere steiger waardoor er niemand meer in de naastgelegen box kan en de boot vrij wordt gehouden van de steiger. De vraag komt wel of ik nog voldoende lijnen heb, maar ergens onderin liggen nog klimlijnen die prima voldoen omdat ze nog enigszins rekken en daarmee de schokken van de wind kunnen opvangen.

De buren varen een Optima, 28jr geleden gekocht met de hoogte van de Haringvlietbrug in gedachten. Duidelijk mensen die al vele mijlen achter de rug hebben. Leuk om de ervaringen te horen, het leidt me ook af. Vertel over mijn plan, de betekenis van dat vlaggetje met die rode stip in de achterstag. Zij verwachten dat dit een van hun laatste zeetochten is en hij vraagt of ik een deel van zijn kaarten voor een zacht prijsje wil overnemen. Hier heb ik wel oren naar, maar als de stapel eenmaal op tafel ligt, lijkt er toch iets te gebeuren dat er alle schijn van heeft om hier nog geen afscheid van te willen of kunnen nemen. We spreken af er nog een nachtje over te slapen. Zij gaan noordwaarts, ik zuid. Wellicht treffen wel elkaar weer een op een van de Nederlandse wateren. De avond vliegt voorbij.