We can squeeze your boat a little

We can squeeze your boat a little

Zondagavond aan het puzzelen geweest met het getij en waar ik nog wil zeilen. Ik zou op het meer van Langstone willen zeilen en dan de oversteek maken naar Bembridge. Nu kan ik de haven uit op HW +/-3u, ik moet de drempel bij de ingang van Langstone over tussen HW-3 en HW+1 en tot slot mag ik Bembridge in tussen HW+/-3 (en alleen bij daglicht), wat 6Nm weg is van Langstone. Gevraagd om een zeilplan te maken.

Na enig gepuzzel had ik een plan om 's ochtends om 06.00u de haven te verlaten, tanken en dan nog een uurtje of anderhalf aan die steiger blijven om daarna weg te gaan. Voor een check van dat geultje bij de haveningang nog even bij de havenmeester langs gelopen. Een sympathiek ogende man die als zelfstandige dit werkt doet en alle bereidheid toont om te vertellen over het gebied alhier en de ingang van Bembridge. Dan blijkt dat lokale kennis van het gebied soms helpt om ineens te kunnen uitslapen; het blijkt dat de uitgang van Langstone iets meer ruimte biedt dan waar ik mee heb gerekend en het voor het Langstone meer ruimer zeilen is als het in de periode van HW tot afgaand water is. Dat laatste is voorspelbaar omdat er dan meer water in het meer staat.

Het is rustig in het havenkantoor en daar gezeten heb ik het plan aangepast naar een vertrek in de middag, nl. om 14.30u CEST richting de havenuitgang. De drempel ligt op 1.60mtr en met 1.50 zou ik er op HW-3u overheen kunnen. Zekerheidshalve toch maar een kwartiertje later weg.

In de tussentijd bootschappen gedaan en gelezen. Het zonnetje doet een verwoede poging door te breken, maar de wolken lijken het tot nu toe te winnen. Dit maakt het wel tot een benauwde dag.

Tegen 13.45 ben ik los. Met nog 20cm onder de kiel ga ik de drempel over om daarna te tanken. Het is maar 9ltr wat er ingaat, maar liever een afgevulde tank voor het geval dat. Krijg per nacht een GBP korting. Nog even het geultje door en dan de ruimte om, binnen de boeienlijn, op het meer nog wat te zeilen. Weer een strijd met het hijsen van het zeil. Wat me nooit gebeurt, maar een keer moest gebeuren, is dat de val om de lijn van de lazy jack zit gedraaid... Dan is daar nog de stroom die met ruim een knoop het kanaal in staat en het een stuk lastiger maakt om de boot in de wind te houden. Uiteindelijk is zeil gehesen en kan ik een ander shirt aantrekken omdat het doorweekt is. Daarna maar eens bijkomen van deze frustratie.

Al kruisend terug naar de uitgang om van daar de oversteek naar Wight te gaan maken. Het is net niet bezeild, maar voor die 4Nm is dat geen punt, twee keer klappen en dan ben ik aan de overkant. Ik vind het wel bijzonder dat ik inmiddels tot hier ben gekomen, en daar ook eigenlijk trots op. Ondertussen bruist het water onder de boot door en hobbelen we gezellig verder. Hier en daar een vrachtschip ontwijkend. Verder is het niet druk ofzo. Zal wel aan het weer liggen.

De ingang van de geul naar Bembridge (HW+/- 2.5) wordt gemarkeerd door een vestingswerk aan bakboord en een paal aan stuurboord waar de waterhoogte op valt af te lezen. Ik ben er een half uur na HW, ruimte voldoende. Het geultje is betond en met rustig weer zijn die genummerde tonnen goed te zien. Als er meer golven zijn, of zoals in een van de pilots staat beschreven, een laagstaande zon, dan is het goed opletten. Want hoewel de route ingeplot op de meeste recente kaart, komt de positie van de tonnen niet overeen met wat ik op de kaart waarneem. Of mijn gps is van slag. Veel tijd om daarover na te denken heb ik niet in deze bochtige geul. Deze geul leidt wel naar een idyllisch ogend haventje. Hier kan ik wel een paar dagen blijven voordat ik naar Portsmouth vertrek.

De langssteiger van Bembridge laat voldoende water onder de kiel bij LW. Lukt me tot op heden nog steeds om niet droog te vallen... Achter een baggerboot zie ik een rustige plek. Helaas, die gaat verlegd worden en ik verhuis naar de binnenzijde van de steiger. Eenmaal aangelegd zegt de havenmeester dat die graafmachine vannacht om 04.00u aan het werk gaat. Een onrustige nacht, schat ik zo in.

Eenmaal met het eten bezig, mams die belde, heel lief, zie ik een laadbak aankomen. Met verbijstering staan kijken hoe hij in het smalle geultje zo'n beetje om zijn as draait en het schip aanlegt aan de drijfsteiger. Langzamerhand begin ik een beeld te krijgen wat zich vannacht gaat afspelen. Tijd om een babbeltje met de havenmeester te hebben wat hier aan te doen; een andere ligplaats bijv. bij de haven aan de overkant is geen optie omdat het afgaand water is en ik niet door de modder kan varen. Hij snapt het probleem en zegt: "I think we can squeeze your boat a little...". Ik heb een moment nodig en snap zijn opmerking.

's Avonds naar de marina gelopen die aan het einde van de geul ligt. Het weggetje er naartoe loopt door een terrein dan ook op de Veluwe zou kunnen zijn, overal groen, konijntjes, een smal en op sommige stukken uitgelopen pad met hier en daar een bruggetje. Het zou met niet verbazen als dit stuk bij springtij ook onderwater staat.

Het gebouw van de marina, en stel je daar niet teveel bij voor, oogt als een zaaltje waar allerlei activiteiten worden gehouden dan een het clubhuis van een watersportvereniging. Ik word dan ook wel enigszins overvallen als er een dansles wordt gegeven. Doet me denken aan de tijd dat ik zelf op dansles heb gezeten, heel herkenbaar. Met een kopje thee nestel ik me buiten aan een tafel en met op de achtergrond het tellen van de maat van de Samba ga ik een poosje zitten tikken tot de schermer zover is ingevallen dat ik terug moet, wil ik zonder gevaar het pad weer over kunnen.

Gevaren mijlen