Eruit en er weer in

Eruit en er weer in

Het wordt kouder, de nachten lengen en 's ochtends is het vochtiger. Tijd om de neus zuidwaarts te richten ;)

Rond kwart voor negen verlaten we Caen richting Ouistreham om vanaf daar door te gaan naar Le Havre. Het waait nog steeds behoorlijk. In het kanaal lastig meten, maar het display van de windmeter schommelt rond de 14kn.

Alle bruggen hebben we deze keer mee en komen rond 10.30u in Ouistreham aan waar we vlak achter het Engelse stel aanleggen die we ook tegenkwamen onderweg naar Caen. Hier een tijdje mee staan kletsen om daarna een nieuwe shackle te gaan halen. In Caen hebben we geen watersportwinkel kunnen vinden en in Ouistreham zit de redelijk gesorteerde Uship.

Tegen kwart voor twaalf varen we de sluis in, worden we niet geschut... Moeten wachten tot kwart over een, maar dan kunnen we ook naar buiten en komen de rollers ons tegemoet. De voorspelde windafname, daarvan is nog weinig te merken. De golven zijn mij te hoog en na 300 meter buiten te hebben gekeken, laat ik Monique weten dit niet te willen. Wellicht speelde enige twijfel al mee, maar de witte koppen en de klappen die de vissersboot voor ons al maakt, sterken mij alleen maar in mijn besluit. De sluis staat nog open en we gaan gezellig mee terug.

Tanken zou kunnen aan de steiger voor de haveningang, maar ik kom erachter dat de automaat geen Visa-card accepteert. We leggen weer een boot achter het Engelse stel aan. Hij laat later weten dat hij niet had gedacht dat het buiten rustig genoeg zou zijn om over te steken. Het geeft in ieder geval de tijd om op het zonnige en drukke strand te gaan kijken en iets van het dorp te zien.

Na een stevige wandeling terug aan boord om met het Engelse stel een drankje te doen. Door zijn werk bij Southerley yachts heeft hij al vele mijlen gemaakt en verhaalt daar graag over. We hebben het over de overeenkomsten tussen de Engelsen en de Nederlanders, hoe we Fransen op het water zien acteren, maar ook jachtbouw en zelfs enkele tips voor het verbeteren van het reefsysteem en het voeren van de keerfok.

De verwachtingen voor morgen zien er een stuk gunstiger uit, veel minder wind, een ruimere koers om te zeilen en de deining is fors minder. Terwijl we gevieren bij mij aan boord aan een borrel zitten, krijg ik de suggestie naar Deauville te gaan en vanaf daar naar Honfleur. Deauville is toegankelijk van HW +/-3u en geeft dus alle tijd om met de schutting van 08.45 mee te gaan en op mijn gemak daar naartoe te zeilen.

Terwijl zij van boord gaan, helpt hij haar vanwege de twee kunstknieën waarmee het haar niet lukt de afstap de te maken. Heel liefdevol tilt hij haar het laatste stuk waar zij enigszins van schrikt en hij zegt: "Trust me, I'm a yacht broker. Lachend wensen we elkaar een fijne avond en zijn vrouw een goede reis. De ferry die zij neemt brengt een opstapper mee waarmee hij de boot terugzeilt naar Engeland, de river Humble.

Ter afsluiting eten we in het dorp, na eerst de straat gemist te hebben waar een scala aan restaurants is te vinden. Het restaurant Le Massare ziet er aardig uit en heeft wifi om de grib-files op te halen. Zonder een recensie te willen schrijven, wij hebben een gezellige avond gehad, maar mijn entrecote was ruim voorzien van vet en zeentjes. De bediening was van mening dat het een perfecte entrecote was. Dan merk ik dat een taal machtig zijn helpt, want ik kreeg niet de indruk dat het Engels helemaal begrepen werd. De Coquilles van Monique waren ok. Vis leren eten....