Met hik-ups naar Sheerness

Met hik-ups naar Sheerness

Dinsdag een dagje Ramsgate gedaan, door het stadje gewandeld, route besproken en dat Londen wel erg leuk is om naartoe te gaan. Voor deze route met het getij bezig geweest. Helaas is er geen stroomkaart van dit gebied te krijgen en is de getijderichting van mijn kaart te grof. Gelukkig biedt de buurman uitkomst.

Na de sommetjes van gisteren om Sheerness te bereiken vertrekken we om 08.30u (BST), een vakantietijdstip zoals onze buren lieten weten. (Dover HW+4 / HW+5). Vanaf Ramsgate tot de kop bij Margate het staartje van de stroom tegen, slack en dan de stroom mee via Margate Hook onderlangs de Isle of Sheppy en zo The Swale door tot we in Queensborough zijn. Het is ook mogelijk om bovenlangs te varen en zo bij Sheerness uit te komen.

Tegen de tijd dat we vertrekken staat de zon al hoog aan de hemel en zijn we te warm gekleed. Voorspelling en werkelijkheid zitten niet helemaal op een lijn. Nog even een bijdrage aan de plaatselijke economie leveren en vragen Ramsgate Port Patrol of we de haven uit mogen. Tussendoor nog een Fransman met een Pan-Pan-oproep over een landing op Boulogne. De man is niet te verstaan en onduidelijk is waarom ik dit bericht via de marifoon ontvang.

Buiten nauwelijks wind en een brandende zon aan stuurboord. Mooi de gelegenheid om de bakboordzijde te poetsen. Na de buiskap met Harmisol te hebben ingesmeerd is er ook op het polyester en teak terecht gekomen. Dit levert zwarte vlekken en strepen op die met een polijstmiddel goed weg te halen zijn. Aardige manier om de tijd door te komen terwijl we verder motoren.

Klaar met poetsen om te beginnen met een belrondje langs de haven aan de Thames. Bij de een een voicemail achtergelaten en bij de andere te horen dat half Nederland in zijn haven ligt tot "we zijn tot eind september volgeboekt". Dit schiet in zijn geheel niet op. Het ziet er naar uit dat we vanaf Queensborough een ander plan moeten gaan maken. Misschien was het wel te ambitieus om in het hoogseizoen te denken dat ik een dag van te voren me kan aanmelden.

Ter hoogte van Margate hook herinner ik me een nauwe doorgang die door een rode en groene oei wordt gemarkeerd. De zeilboot voor ons, een 43ft'er, wil daar ook tussendoor, maar bedenkt zich en draait. De boeien liggen er niet meer waar ik ze verwacht, maar zijn een heel eind verplaatst en liggen ook vele malen verder uit elkaar. Een typisch geval van schuivende platen waar ik ook met mijn 1,40mtr diepte niet overheen kan en na zachtjes de grond te hebben geraakt, rechtsomkeer maak.

Via de ingang bij Columbine Spit kronkelen we ons een weg over een fraai vaarwater waar bij laag-laagwater (LLWS) soms niet meer dan 20cm. Hoewel we er bij opkomend water varen, blijft het opletten. Als Petra dan ook aan het roer staat en ik binnen aan het schrijven ben, heb ik mijn blik met regelmaat op de kaart en roep zo nodig koerscorrecties naar buiten. Lastig, dat loslaten.

Opnieuw South Dock Marina gebeld, want hoewel geen plek vrij wil ik graag weten wanneer ze wel plek hebben. Zegt de man "tomorrow night*. Eerder was aangegeven dat er geen plek was. Dit zal wel Engelse humor zijn. Daarover gesproken, een van de havens gaf aan wel plek te hebben, maar dat de sluis het niet deed.

In The Swale zelf naar buiten om mee te kijken op de kaart en dieptemeter in de gaten te houden. Deze staat inmiddels op een alarm op 1mtr onder de kiel en gaat ook met regelmaat. Een fish finder zou nu handig zijn omdat je daarmee ook naar de naderende contouren kunt kijken.

Na Kings bridge is het nog een klein uurtje voor we een mooring kunnen gaan opzoeken en bedenken of we een nachtelijke tocht over de Thames willen of een dagtocht.

Een mooring is snel gevonden en even zo snel er aan aangelegd. Met nog een biertje in de kuip (en uit de wind) besluiten we vannacht te gaan varen. Vind het wel spannend om in de nachtelijke uren de Thames af te varen. Eerst een paar uur slapen voor de wekker in alle vroegte gaat.

Gevaren mijlen