Onverwachte duik

Onverwachte duik

Kort en goed geslapen. Vroeg wakker en de hardloopschoenen aangetrokken voor een fijn stukje interval over de boulevard. Hierna douchen, eten en boot klaarmaken voor vertrek. Rond 10 uur nemen we afscheid en vertrekken naar Eastbourne.

Dit zijn wel een van de betere zeildagen, stralende zon, wind uit een prettige richting en grillige rotskust met mooie vergezichten die aan ons voorbij glijdt. Het nodigt ook uit om dicht onder de kust te blijven en Beachy Head vrij kort te ronden waardoor we nauwelijks last hebben van de waterovervallen (raffels). Voor de sluis nog een poosje draaien voordat we erin mogen.

In de sluis van Eastbourne lig ik naast een Hanse 400 waar ik een lijn vanaf het gangboord naar onderwater zie lopen en vraag wat er aan de hand is. Een lijn van een boei in de schroef die niet eruit te krijgen is. Ik bied aan dat ik wel onderwater gaan.

Terug van bootschappen doen spreekt de havenmeester me aan of ik in een andere box, de juiste..., wil gaan liggen. Kleine vergissing bij het invaren gemaakt. Na dit opgelost te hebben ga ik een poosje in de hangmat liggen en val in slaap. Eenmaal weer wakker komt de schipper van de Hanse 400 of ik onderwater wil gaan omdat zij het niet voor elkaar krijgen. Alle spullen bij elkaar gezocht en met hun bijboot varen we naar de bewuste steiger. Toch alweer even geleden dat ik een luchtfles op mijn rug heb gehad, maar dit gaat eigenlijk probleemloos. Punt is wel dat er nog maar 20 bar in de fles zit. Niet heel veel.

Ik bespreek wat ik ga doen, trek mijn spullen aan en spring het water in. De temperatuur deert me eigenlijk niet en steek mijn hoofd onderwater richting schroef. Schrik even van de twee vissen van enig formaat die heel even nieuwsgierig kijken en dan wegschieten.

Al gauw is duidelijk dat de lijn vastzit in de schroef en voor de kiel langs weer terug gaan naar de boot. Het lossnijden is snel gebeurd, echter de scherpe aangroei op de schroef en behuizing van de saildrive maken het een omzichtige klus om zonder beschadigingen uit te komen. Er blijken twee lijnen tussen schroef en behuizing vast te zitten die ik maar met moeite los krijg, dan is ook zo'n beetje mijn lucht op. De schroef is vrij en voor de laatste lijn zal toch nog een keer naar beneden gegaan moeten worden.

We kletsen aan boord nog wat na bij een gekoeld biertje en wijntje om dan opzoek te gaan naar een restaurant. Ik had een pub aan de haven bedacht, maar die bleek zo druk dat het schoonmaken van een tafel al niet meer tot de mogelijkheden behoorde. Na de verschillende tentjes bekeken te hebben, belandden we bij de Thai waar we werkelijk heerlijk hebben gegeten. Echt een aanrader.

Gevaren mijlen