Eastbourne naar Brighton

Eastbourne naar Brighton

Het is weer zonnig en warm, daarom gaan we een stukje hardlopen. Dit gaat steeds beter, maar ook de 5km die we vandaag hebben hardgelopen, daar zitten nog een paar stops in voor me. Vergeleken met hoe ik een jaar geleden door de straat liep, is er sprake van een enorme vooruitgang.

Maar ja, na het douchen en de gebakken eieren, wilde we langs de boulevard richting de pier. Dat was dezelfde weg en nog iets langer. Onszelf na de wandeling eerst getrakteerd op een overheerlijk Italiaans ijsje, Geeske een met salty caramel en ik met koffie en chocolade. Op het terras likkend aan dit lekkers zitten bijkomen.

De pier is, gelijk Scheveningen, er een van vergane glorie, maar wel een prachtig design. Volgebouwd met gokhallen en winkels waar je als je ernaar kijkt al obesitas krijgt. Tijd om de terugtocht te aanvaarden, maar niet nader er een passende zonnehoed is gekocht. Als we dan toch bezig zijn, we nemen het toeristentreintje terug naar de haven. Wat mij dan weer verbaasd is, dat de mensen op de stoep spontaan naar dat treintje gaan zwaaien.

In de kuip een poosje bijkomen voordat we Indiaas gaan eten bij het restaurant op de haven. Volgens trip advisor zijn de meningen wisselend, maar is menigeen het wel eens over het fraaie uitzicht. Wij vonden het eten heel smakelijk met uiterst vriendelijke bediening waarbij het geheel werd opgeluisterd door een gitarist. Zo'n man zit eigenlijk meer voor zichzelf te spelen dan voor het publiek.

Zaterdag 15 juli

Bij terugkomst van het douchen heeft Geeske de bakskist leeggehaald. Hier hadden we het wel over gehad dat ik als 'hamster' opruimen niet tot mijn sterkste kant behoort, wordt hier wel duidelijk gemaakt. Een klusje dat je eigenlijk op een verwaaidag doet, is in een bakskist kruipen. Het klusje ging om het na-aandraaien van de slangenklemmen van de boiler. Geen overbodige klus, bleek.

Nog even boodschappen doen in de enorme supermarkt die zo ongeveer naast de haven ligt en dan tanken. De wind staat iets te westelijk om in een klap naar Beachy Head te zeilen. Gelukkig staat er nog wel wind, al duurt dat niet lang meer. Vertrek: Dover HW +4.

Ik vind de witte krijtrotsen van Beachy Head nog indrukwekkender dan de geroemde white cliff's of Dover, mede door de vuurtoren die daar eenzaam staat. Al kruisend passeren we deze vuurtoren en kruipen tot heel dicht onder de kust waar het water bijna tropische kleuren heeft.

Als we Beachy Head achter ons laten lijkt het wel alsof de wind het mooi vindt geweest. De koers is nauwelijks bezeild en nog even en het tij keert zich tegen ons. Motor erbij en als deze warm is een poosje vol gas varen om eventuele onrechtmatigheden uit de motor te blazen.

Geeske kijkt zekerheidshalve nog even op de kaart en merkt op dat 0,70mtr water te ondiep voor ons is. Nu is dit bij het laagst waarschijnlijke peil, maar toch. De havenmeester laat na oproep weten dat we er alleen in kunnen bij LW + en -2u. Het anker moet uit en dat geeft mooi de gelegenheid eten te maken. Na 21.00u BST kunnen we anker op en de haven in. Al invarend begrijp ik niet waar de ondieptes zitten, de dieptemeter geeft minimaal 3,40mtr aan. Later hoor ik dat het vooral gaat om de plekken waar de passantensteigers liggen. Tijd voor een steigerdrankje.

 Meer foto's in het album

Gevaren mijlen

Logboek begin	528,5 Nm
Logboek eind	550,1 Nm
Afgelegde afstand	22 Nm